Wątroba jest wielofunkcyjnym gruczołem występującym u wszystkich kręgowców oraz niektórych innych zwierząt. Wątroba to integralna część układu pokarmowego człowieka. Pełni najróżniejsze, znaczące funkcje metaboliczne w organizmie.

Popularną chorobą tego narządu jest wirusowe zapalenie wątroby (zwane w skrócie WZW). Jak sama nazwa schorzenia wskazuje, czynnikiem inicjującym są wirusy z grupy wirusów hepatropowych, wyspecjalizowane w niszczeniu komórek wątroby – hepatocytów.

Medycyna definiuje sześć czynników wirusowych pierwotnie uszkadzających wątrobę. Będzie to wirus zapalenia wątroby typu A (HAV), wirus zapalenia wątroby typu E (HEV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV), wirus zapalenia wątroby typu C (HCV), wirus zapalenia wątroby typu D (HDV) oraz wirus zapalenia wątroby typu G (HGV). Wielu specjalistów uważa, że ta lista może się w przyszłości wydłużyć o kolejne rozpoznane typy choroby.

Schorzenie jest wywołane przez różnorodne czynniki etiologiczne. Najpopularniejsze bywają zapalenia wątroby wywołane przez spożywanie alkoholu, leków, różnorodnych substancji chemicznych. Niebagatelny wpływ na pojawienie się choroby mają drobnoustroje oraz substancje chemiczne występujące w środowisku otaczającym ludzki organizm.

Wirusowe zapalenie wątroby było tragiczną chorobą już w czasach starożytnych - epidemię żółtaczki w starożytnej Grecji opisał Hipokrates. Szerzyła się w Europie od średniowiecza pośród innych śmiertelnych chorób, aż do czasów nowożytnych.

Ewidentnym objawem wirusowego zapalenia wątroby jest zażółcona skóra, zażółcona błona śluzowa i białka oczu chorego. Jest to jedynie zewnętrzny objaw uszkodzenia wątroby, ale przez stulecia żółtaczka była synonimem wirusowego zapalenia wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby może mieć różne nasilenie, przebieg i powiązane bardzo często z tym schorzeniem powikłania zdrowotne. Wszystko to jest uzależnione od charakteru wirusa wywołującego zapalenie wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby bywa pełnoobjawowe, skąpoobjawowe lub bezobjawowe. Czas inkubacji choroby różni się w zależności od typu wirusa i trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Nierzadko objawy wskazujące na nadejście choroby są różnie nasilone i niezbyt charakterystyczne. Czasami pojawiają się stany grypopodobne, niestrawność oraz nudności. Wszystko to może sprawiać wrażenie lekkiego zatrucia pokarmowego.

Potem następuje charakterystyczna żółtaczka i towarzyszące jej objawy brązowego lub czerwonego koloru moczu, niezwykle jasny, niemal biały kolor stolca, osłabienie organizmu oraz brak apetytu.

Wirusowe zapalenie wątroby może wymagać różnorodnej terapii i niezwykle istotne jest przeprowadzenie specjalistycznych badań krwi. Specjalista medyczny nie tylko wskaże najwłaściwszą terapię, ale też zaleci izolację chorego i profilaktykę wobec najbliższych w przypadku, gdy wirusowe zapalenie wątroby okaże się chorobą zakaźną.

Samowyleczenie bywa możliwe, ale zdanie się na nie jest niezwykle niebezpieczne, bo zapalenie wątroby bez leczenia wskazanego ze względu na rodzaj wirusa może prowadzić do śmierci chorego.

Najstarsze poznane i najczęściej występujące jest wirusowe zapalenie wątroby typu A, zwane żółtaczką pokarmową oraz chorobą brudnych rąk. Choroba jest skutkiem działania wirusa HAV (Hepatitis A Virus), który jest obecny w środowisku, a najłatwiej stać się jego ofiarą poprzez spożywany pokarm. Od lat systematycznie zmniejsza się ilość przypadków typu A w Polsce.

Popularne wirusowe zapalenie wątroby typu B jest spowodowane wirusem HBV (Hepatitis B Virus). To choroba zakaźna z charakterystycznym rozlanym oraz nieropnym uszkodzeniem wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest niebezpieczne, gdyż powoduje przewlekłe zapalenie wątroby, które często ma przebieg bezobjawowy.

Zapalenia wątroby typu A i B są niebezpieczne w przypadku wystąpienia u osób z przewlekle chorą wątrobą. W ich organizmach żółtaczka przebiega dużo groźniej niż u innych chorych, co powoduje zagrożenie dla życia.

Wirus HCV (Hepatitis B Virus) odpowiedzialny za wirusowe zapalenie wątroby typu C infekuje organizm podczas najróżniejszych zabiegów medycznych. Bywają to pobierania, kroplówki, zastrzyki i transfuzje krwi, operacje chirurgiczne, ale również zabiegi stomatologiczne, dermatologiczne. Przypadki zachorowania pojawiają się również na skutek wykonywania tatuażu, skaryfikacji i innych modyfikacji ciała.

Epidemiolodzy ostrzegają środowisko medyczne i społeczeństwo przed groźnymi skutkami rozprzestrzenienia się tej choroby. Wirus HCV odkryto w 1989 i wiedza o nim jest nadal niewielka wśród Polaków.

Wirus HDV (Hepatitis D Virus) wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu D jest najprawdopodobniej wiroidem, czyli wirusem roślinnym, który pierwotnie trafił do organizmu człowieka posiadającego wirus HBV.

Rozprzestrzenianie tej choroby następuje poprzez zakażone wirusem HDV igły, strzykawki oraz narzędzia chirurgicznego i stomatologicznego, czyli analogicznie do infekcji wirusem HCV.

Warto jeszcze raz podkreślić niezwykłą role prawidłowej diagnozy wirusowego zapalenia wątroby. Niezbędne są odpowiednie badania przeprowadzone pod okiem specjalisty.

Oprócz wskazanej dla danego typu wirusa terapii niezwykle ważna jest zmiana stylu życia i diety chorego. Chora wątroba jest niezwykle wybredna i w celu jej regeneracji trzeba stosować ścisłą, zalecona dietę. Skutecznym, naturalnym lekiem w wielu schorzeniach wątroby, w tym również w przypadku wirusowego oraz przewlekłego zapalenia wątroby jest miód pszczeli.

 

 

2015-03-05