Lubimy stereotypy. Nie dlatego, że nienawidzimy wszystkich dookoła (bo przecież stereotypy krzywdzą), ale dlatego, że ułatwiamy sobie w ten sposób życie i nie analizujemy wszystkiego z ogromną precyzją. Lecz skoro Brytyjczycy są uznawani za sztywnych, szanujących tradycję i nadętych, to jakim cudem przed ponad pięćdziesięciu laty wypuścili w świat towar eksportowy w postaci Twiggy Lawson?

Proszę się nie oburzać, bo Twiggy była autentycznym towarem eksportowym! Lesley Hornby urodziła się w 1949 w Londynie. Jednak świat poznał ją niebawem, jako Twiggy Lawson, modelkę, aktorkę i piosenkarkę. Karierę w modelingu Twiggy rozpoczęła mając zaledwie 16 lat.

Była przerażająco chudym i małym stworzeniem, z którego w dzieciństwie częściej się śmiano, niż zachwycano. Chudość i wiek dorastania spowodowały, że Twiggy w jakiś sposób symbolizowała również sobą całą nieporadność wieku dorastania, kiedy to dziecko wchodzi w świat dorosłych. Bo każdy kiedyś był zagubionym w świecie dzieckiem.

Nagle uznano, że Twiggy Lawson wygląda wspaniale i jest piękna. Zachwyt nad nią spowodował, że bardzo szybko kanonem piękna kobiecego zostały proste i regularne rysy twarzy, niesamowicie duże oczy, regularne rysy i delikatna, dziewczęca figura.

Wyrażała swoje czasy. Stary porządek odchodził w niepamięć, moda przestała być zarezerwowana dla arystokracji. To właśnie Twiggy, urodzona na przedmieściach Londynu została pierwszą top modelką nie pochodzącą z klas wyższych.

Twiggy odkrył Nigel Davis, fryzjer i pasjonat mody. To on stworzył jej medialny wizerunek. Co ciekawe, początkowo Nigel Davis i Twiggy snuli marzenia jedynie o założeniu firmy odzieżowej. Nigel uznał jednak, że pomimo niewielkiego wzrostu nastolatki warto stworzyć z niej gwiazdę. Przyjął pseudonim Justin de Villeneuve i został managerem Twiggy.

Zmysłowe kobiety symbolizujące zdrowie, płodność i reprezentujące klasę, szyk i styl musiały zejść z podium, na które koślawymi krokami wdepnęło piękne, androgyniczne kaczątko o imieniu Twiggy.

Była zbyt niska na to, żeby pojawić się na wybiegu, jednak bezustanne sesje zdjęciowe i plany filmowe utrwalały ją i prezentowały oczarowanemu dziewczynką światu. Była wzywaniem dla artystów fotografii, bo dziecięca zmysłowość miała wyróżniać Twiggy w dorosłym świecie mody i reklamy produktów.

Wraz z milionami fanów na całym świecie, Twiggy Lawson zyskiwała też kolejne rzesze krytyków. Oskarżano ją o promocję anoreksji, bo jej styl ubierania się bardzo podkreślał chudość niewielkiego ciała. – To kwestia metabolizmu, a nie wyszczuplających diet – odpowiadała Twiggy. Jednak to za sprawą Twiggy zapanowała moda na najróżniejsze, często niezbyt zdrowe diety. Spódniczka mini odsłaniała bowiem nogi - a te, jak u Twiggi - musiały być szczupłe.

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat ciało Twiggy Lawson wzbudzało profesjonalne zainteresowanie w świecie mody, ale stało się obiektem analiz natury antropologicznej i medycznej. Zainteresowanie wzbudzał jej metabolizm, czy też struktura kości i ich układ w organizmie dziewczyny. Szaleństwo wywołane zachwytem nad drobną modelką zataczało szerokie kręgi, więc nic dziwnego, że dociekano przyczyn fenomenu Twiggy w jej anatomii.

Wiele kobiet zachwyciła, a niewiele mniej zbulwersowała jej fryzura. To nie były piękne, obowiązujące wówczas loki, czy długie, misternie spięte lub rozpuszczone, naturalnie falujące włosy. Nigel Davis wraz ze stylistą Leonardem zaproponowali światu słynną fryzurę Twiggy. Były to krótkie i proste włosy z przedziałkiem na boku głowy.

Media gubiły się początkowo w przekazie, czy Twiggy jest ślicznym dzieckiem, czy kobietą świata mody. Diana Vreeland, niekwestionowany autorytet ówczesnego fashion, skomentowała w swojej publikacji fenomen Twiggy na łamach Vogue: To mini-dziewczynka dla mini-ery.

Uniwersalność, to kolejna ważna cecha ułatwiająca zrozumienie jej fenomenu. Młodzi ludzie wydawali coraz większe kwoty na kształtowanie swojego stylu i wizerunku, ale nie chcieli wyglądać jak rodzice, dla potrzeb których funkcjonowała wówczas branża fashion. Twiggy mogła reprezentować i kształtować zarówno potrzeby świata młodzieży, jak i świata dorosłych. Była pierwszą modelką na świecie, której wizerunek użyto w celu stworzenia kultowej, dziecięcej lalki, czyli Barbie.

Uniwersalność nie dotyczyła tylko wieku, ale również seksualności pojmowanej jako płciowość. Przed kreatorami mody efekt Twiggy otworzył bezustanną gonitwę, trwającą do naszych czasów – uniwersalność i podobieństwa mody żeńskiej i męskiej. Młodzieżowa, czy dziecięca uroda Twiggy, bez wyraźnie wykształconych cech płciowych dała początek fali modowego unisexu.

Potrzeba połączenia płci tkwiła gdzieś głęboko pod powierzchnią oficjalnej kultury od setek lat. Nawet europejscy alchemicy pragnęli powołać do życia homunkulusa, małe, ale dorosłe dziecko łączące w sobie cechy płci żeńskiej i damskiej.

Twiggy to przełom, pokojowa rewolucja kultury, która potrzebowała już oddechu. Niestety, po zburzeniu starego, skostniałego porządku efekt Twiggy stał się regułą, która konsekwentnie i chyba niezbyt świadomie wdarła się na stałe w fizyczność, nawyki żywieniowe oraz w wykształcony kanon piękna.
 

Twiggy ma obecnie 65 lat i nadal czynnie angażuje się w świat fashion, zachowując zaiste dobry stan. W branżę modową zaangażowała się również jej obecnie 36-letnia córka.

2014-08-01