Prowadząc standardowy tryb życia na ogół przesypiamy jego jedną trzecią część. Podobno to mniej więcej optymalna ilość snu, dawka potrzebna do regeneracji organizmu i do normalnego funkcjonowania. Niestety, dynamiczne czasy, natłok obowiązków i styl życia powodują, że skracamy bardzo niebezpiecznie ilość snu.

Specjaliści medyczni ostrzegają, że już jednorazowe przekroczenie granicy stu godzin bez fazy snu może spowodować nieodwracalne zmiany w organizmie. Jednak jeszcze poważniejsze dla zdrowia skutki niesie trwające całymi miesiącami notoryczne skracanie czasu na senny wypoczynek. Deprywacja snu najszybciej odbija się na naszej sferze psychicznej i emocjonalnej. Wywołuje też przewlekłe migreny, ułatwia rozwój otyłości, cukrzycy i nowotworów.

Chociaż sen jest niezbędny, to ma znaczenie nie tylko jego długość, ale i jakość. Odsypianie podczas weekendu nocy za krotko przespanych w robocze dni tygodnia wcale nam nie poprawia stanu zdrowia.

Naukowcy z University of Colorado w Boulder zbadali zjawisko weekendowego nadrabiania zarwanych nocy i wysnuli wnioski, że nie jest to rozwiązanie godne polecenia komukolwiek. W uniwersyteckim eksperymencie uczestniczyło 36 pełnoletnich ochotników. Spędzili oni niemal dwa tygodnie w laboratoryjnych salach, ze ściśle monitorowanym czasem snu, ale też i ilością spożywanego w ciągu doby pożywienia.

W celu porównania zachowań i reakcji organizmu powołano trzy grupy uczestników badania w Boulder. Jedna grupa spała przez 9 dni po 9 godzin. Druga w ciągu dziewięciu dni przespała tylko 5 godzin w ciągu dnia. Trzecia grupa w ciągu 5 dni przespała po 5 godzin, a następnie przez 2 dni jej uczestnicy mogli spać, ile tylko chcieli, by przez ostatnie 2 dni znów spać tylko po 5 godzin.

Osoby z grup y drugiej i grupy trzeciej, których sen skrócono, chętniej spożywali posiłki nocą, a ich organizmy częściej wskazywały na spadek wrażliwości na insulinę.

Dłuższy przez 2 dni sen w trzeciej grupie nie przyniósł jednak żadnego zdrowotnego efektu. W porównaniu z pierwszą grupą, wskaźnik wrażliwości na insulinę wśród uczestników drugiej grupy zaniżył się w obrębie całego organizmu o około 13 procent. Wrażliwość na insulinę w trzeciej grupie, odsypiającej braki snu w weekend, zaniżyła się od 9 do 27 procent.

Badanie udowodniło, że w kwestii zdrowego, przyjaznego snu istotna jest powtarzalność. Nie można oszukać zegara biologicznego. Odsypianie w weekend okazało się niezdrowe, bo po chwilowej poprawie funkcjonowania, uczestnicy badań tragicznie znosili kolejne dwa dni snu po pięć godzin każdy. Regularne spanie z podobną ilością godzin snu na dobę okazało się bezpieczniejszym rozwiązaniem.

2019-03-26