Skuteczność diet o niskim indeksie glikemicznym
Indeks glikemiczny mierzy, jak szybko pożywienie zawierające węglowodany podnosi poziom cukru we krwi. Tym samym określa, w jakim stopniu wpływa ono na ilość produkowanej przez trzustkę insuliny. Wskaźnik ten stanowi więc często podstawę konstruowania wielu diet przeciwcukrzycowych. Ostatnie badania wskazują jednak, że diety oparte na niskim IG nie zmniejszają ryzyka cukrzycy, czy chorób układu krążenia.
Indeks glikemiczny, czy też wskaźnik glikemiczny to specyficzna klasyfikacja produktów żywnościowych oparta o ich wpływ na poziom glukozy we krwi. Za indeks glikemiczny uważa się średni, procentowy wzrost stężenia glukozy we krwi po posiłku u statystycznej grupy osób.
Naukowcy z Harvard Medical School przebadali 163 osoby z nadwagą. Wszyscy uczestnicy badania mieli wskaźnik masy ciała BMI na poziomie 25 lub wyższym. Badani zostali przydzieleni losowo do 4 grup dietetycznych: wysokowęglowodanowej o wysokim indeksie glikemicznym (IG), wysokowęglowodanowej o niskim IG, niskowęglowodanowej o wysokim IG i niskowęglowodanowej o niskim IG. Każda grupa stosowała ściśle określony rodzaj diety przez pięć tygodni.
Diety oparto na wzorcach żywieniowych ustanowionych w Dietary Approaches to Stop Hypertension (DASH), diecie stosowanej w profilaktyce i kontroli nadciśnienia oraz Prevent Heart Disease (OmniHeart) – diecie opartej na białku i tłuszczach nienasyconych. Zmodyfikowano je dla każdej z grup dietetycznych manipulując jedynie wysokością indeksu glikemicznego.
Po pierwszej fazie badanym pozwolono spożywać dowolne posiłki przez okres dwóch tygodni. Okres ten nazwano okresem oczyszczania. Po tym czasie zostali oni losowo przydzieleni do innej diety na kolejne pięć tygodni.
W celu pomiaru ryzyka cukrzycy i chorób układu krążenia zbadano pięć czynników: wrażliwość na insulinę, poziom cholesterolu LDL i HDL, stężenie tłuszczów we krwi i ciśnienie skurczowe.
Wyniki okazały się zaskakujące. Diety oparte na niskim indeksie glikemicznym nie były lepsze od diet o wysokim indeksie glikemicznym w redukowaniu ryzyka chorób układu krążenia i cukrzycy.
Nie wpłynęły na poprawę wrażliwości na insulinę, stężenie dobrego i złego cholesterolu, czy ciśnienie skurczowe. Analizę ograniczono do osób, które z powodzeniem ukończyły dwa rodzaje diet.
Wyników nie można jednak odnieść do szerszej populacji, a więc także osób zdrowych z normalną wagą. W badaniu skupiono się bowiem na osobach otyłych. Ponadto, część spośród badanych miała wysokie ciśnienie krwi. (pch)
2014-12-28