Objawy udaru mózgu mogą być najróżniejsze. Mdłości, zaburzenia mowy, występujące falowo bóle głowy. Przede wszystkim jest to jednak nagłe porażenie dolnej części twarzy, dostrzegalne porażenie ruchowe, problemy ze wzrokiem, zaburzenie czucia w części ciała oraz utrata świadomości. 

Udar mózgu może nadejść bez jakiegokolwiek ostrzeżenia. To incydent mózgowo-naczyniowy, zwany kiedyś apopleksją. Udar mózgu to cały zespół objawów klinicznych na wskutek wystąpienia ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia funkcjonowania mózgu. To szybko postępujące zaburzenia ogniskowe funkcji mózgu wywołane uszkodzeniem naczyniowym.

Analogiczna sytuacja następuje w mięśniu sercowym w trakcie zawału serca. Dlatego udar niedokrwienny mózgu określa się mianem zawału mózgu. To nie jest jednak jedyne powiązanie mózgu i serca w ramach udaru. Według specjalistów medycznych istnieje około trzystu czynników, które mniej lub bardziej są odpowiedzialne za wystąpienie udaru mózgu.

Ludzkie serce znajduje się wśród najważniejszych czynników odpowiedzialnych za wystąpienie udaru mózgu. Jeśli serce i cały układ krwionośny nie funkcjonują najlepiej, to do mózgu odprowadzana jest zbyt mała ilość krwi. Źle ukrwiony mózg zaczyna mieć wówczas problemy z prawidłowym działaniem. Niedokrwienie mózgu jest bezpośrednią przyczyną udaru.

istnieją liczne i skomplikowane powiązania pomiędzy występowaniem chorób serca i chorób naczyń mózgowych. Prawdopodobieństwo pojawienia się udaru mózgu zwiększają przede wszystkim choroba wieńcowa, zawał serca, niewydolność serca, wady zastawek oraz migotanie przedsionków. Zawał serca i udar niedokrwienny mózgu są przede wszystkim powikłaniem zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych lub naczyniach mózgowych, posiadają więc tę samą etiologię.

Czasami lekceważone przez chorych migotanie przedsionków to zaburzenie rytmu, czyli arytmia. To najczęściej występujące zaburzenie rytmu, jakie występuje u osób dorosłych.

Podczas migotania przedsionków zostaje zdezorganizowana depolaryzacja mięśniówki przedsionków. W czasie arytmii przedsionki serca nie kurczą się właściwie, co sprzyja powstawaniu skrzeplin krwi, które wraz z krwią mogą dotrzeć do mózgu i zablokować przepływ krwi. Właśnie dlatego migotanie przedsionków, nawet gdyby nie było kłopotliwe dla chorego, bezwzględnie powinno być leczone.

Terapia choroby powinna polegać albo na zlikwidowanie arytmii, albo na zapobieganie powstawania skrzeplin. Bo może to radykalnie zmniejszyć wystąpienia ryzyka udaru mózgu.

Choroby tętnic, takie jak miażdżyca również zwiększają ryzyko udaru. Miażdżyca może prowadzić do tętnicy szyjnej aż do całkowitego jej zamknięcia.

2015-07-30