Naukowcy z Brigham Young University w Stanach Zjednoczonych dokonali przeglądu badań dotyczących samotności, izolacji społecznej i ich wpływu na ryzyko przedwczesnego zgonu. Łącznie przeanalizowano 70 niezależnych badań prospektywnych, zawierających dane ponad 3,4 miliona osób.

Dla celów eksperymentu wyodrębniono trzy typy samotności: samotność określaną jako poczucie izolacji pomimo obecności innych ludzi, izolację społeczną, czyli brak kontaktu z innymi oraz mieszkanie w pojedynkę.

Okazało się, że samotność w dużej mierze wiąże się z większym prawdopodobieństwem śmierci. W przypadku osób mających poczucie osamotnienia ryzyko przedwczesnego zgonu wzrasta o 26%, u izolowanych społecznie o 29%, zaś samotne mieszkanie zwiększa je aż o 32%. Co ciekawe, zależność ta jest bardziej widoczna u osób przed 65 rokiem życia, mimo iż samotność dotyka zazwyczaj osoby starsze.

Badacze twierdzą również, że szkodliwe skutki samotności są porównywalne do szkód wyrządzanych przez otyłość, nałogowe palenie papierosów i nadużywanie alkoholu.

Mimo wszystko związek przyczynowo-skutkowy między samotnością a złym stanem zdrowia nie jest do końca pewny. Zły stan zdrowia może wynikać z samotności i na odwrót, może do niej prowadzić.

Zwłaszcza osoby cierpiące na niektóre choroby przewlekłe mogą mieć ograniczone możliwości do spotykania się z innymi.

W ostatnim czasie dosyć często mówi się o epidemii samotności, zwłaszcza wśród ludzi starszych. Coraz więc osób po 75 roku życia żyje samotnie.

Dla wielu z nich jedyną formą kontaktu ze światem jest telewizja. Istnieją jednak metody walki z samotnością. Umożliwiają to Uniwersytety Trzeciego Wieku lub włączenie się w działalność społeczną i wolontariat. Także dostęp do Internetu pozwala ludziom starszym kontaktować się z rodzinami i znajomymi. Pozwala też nawiązywać nowe ciekawe znajomości w podeszłym wieku (pch)

2015-04-09