Indore znajduje się w górach Windhja w środkowych Indiach. W momencie prowadzenia projektu Networking Slum żyło tam niemal dwa miliony mieszkańców.

Indore jest również skupisko slumsów, które jak w wielu azjatyckich miastach rozrastają się stwarzając coraz większe zagrożenie epidemiologiczne. Biedna ludność z górskich rejonów o słabej infrastrukturze rolnictwa przybywa do Indore nie w poszukiwaniu lepszego życia, ale licząc na to, że uda jej się przeżyć w wielkim mieście.

Brak edukacji seksualnej oraz dostępu do środków antykoncepcyjnych ułatwia rozrastanie się miejskich dzielnic nędzy. Niedostosowana do otoczenia opieką setek tysięcy biedaków przestrzeń miejska staje się wylęgarnią groźnych chorób. Dlatego zadaniem architektów w takich sytuacjach jest wykorzystanie posiadanych kompetencji do umożliwienia jak najbardziej godziwego życia najbiedniejszym mieszkańcom przy jednoczesnym minimalizowaniu potrzebnych na to środków.
 
Networking Slum zaprojektowany przez Aga Khan stanowić miał zrównoważone rozwiązanie dla całej populacji miasta Indore. Projekt szczególnie uwzględniał interes mieszkańców slumsów, przestrzeni szczególnie wrażliwej i niebezpiecznej ze względów higienicznych. Networking Slum zdobył uznanie i nagrodę na architektonicznej konferencji Habitat II w Stambule, a jego sponsorem została Wielka Brytania.

Networking Slum oparty został o sieć kanałów, które miały jednocześnie sprawnie odprowadzać ścieki w ramach kanalizacji deszczowej, jak również ekologicznie zbierać wodę deszczową do nawadniania pól i ogrodów. Projekt obejmował też szereg udogodnień, takich jak sieć dróg i chodników, oświetlenie ulic i gospodarowanie odpadami.

Słynna, zbuntowana urbanistka Gita Dewan Verma zrelacjonowała tragedię nieprzemyślanej strategii projektu. Kanały okazały się siedliskiem chorób, które roznoszone po całym mieście spowodowały liczny wzrost zachorowań i śmierci mieszkańców.
 
Brak wody pitnej w mieście Indore powodował, że nie było jej również w kanalizacji, gdzie miała transportować nieczystości. Zapchane odchodami ludzkimi kanały ściekowe stały się epicentrum malarii i cholery. Zarazki wydostawały się wraz z odchodami na ulice lub dostawały do domów podczas pory monsunowej.
 

Źródło zdjęcia: Wikipedia, autor: Tkn20

2016-01-01