Okazuje się, że największym problemem jest synchronizacja. Kiedy o poranku mężczyzna budzi się rześki, pełen sił witalnych i energii, którą należałoby szybko spożytkować, napotyka na wyraźną niechęć kobiety. Dlaczego? Bo jej ciało jeszcze śpi. Wysoki poziom melatoniny, hormonu snu, powoduje, że partnerka potrzebuje raczej  delikatnej zachęty i gry wstępnej niż szybkiego numerka. 

Za to ciekawiej robi się jakieś dwie godziny później. Krew nie woda, więc ta zaczyna wrzeć w kobiecym ciele. I to właśnie wtedy kobieta jest w szczytowej formie dnia za sprawą maksymalnego poziomu endorfin.

Zaostrzają się jej zmysły, również smakowe, co może przemawiać na korzyść seksu oralnego… Niestety, w tym czasie jednak mężczyzna jest już w trybie zadaniowym, na wysokich obrotach i skupiony na pracy.

Jakby tego było mało, naukowcy przekonują, że mężczyźni przed południem mają skłonność do refleksji i popadania w melancholijny nastrój. Rzadko więc wykazują o tej porze inicjatywę, wolą bowiem celebrować seks niż dostać go tu i teraz.

Potem, jak łatwo przewidzieć, to kobieta wchodzi w fazę największej aktywności, nie o seksie jednak myśli, a wykonywanych obowiązkach. Za to mężczyzna, który w tym czasie znów ma ochotę na miłosne igraszki, czeka tylko na sygnał, by przystąpić do działania.

Z pomocą próbuje przychodzić nam biologia. Około godziny 16. układ rozrodczy (choć często nie umysł) kobiety jest optymalnie przygotowany do poczęcia. W tym samym czasie nasienie mężczyzny jest najwyższej jakości. Nadrzędnym celem organizmów jest prokreacja.

Z kolei wczesnym wieczorem pragnieniem obojga jest nie seks, ale odpoczynek i dobre jedzenie, które uzupełnią zasoby energetyczne. Dopiero po zaspokojeniu tych potrzeb w obojgu budzi się gotowość do przejawiania inicjatywy i podejmowania miłosnych igraszek. To dlatego czas między godziną 20. a 22. jest idealną porą na seks. (bp)

2015-02-10