Sny to jedna z bardziej fascynujących tajemnic ludzkiego umysłu. Zjawiają się jako obrazy, dźwięki, czasami również towarzyszą im feriee zapachów. Kolorowe lub mroczne, spokojne i dynamiczne, pełne relaksacji lub relacji społecznych. W marzeniach sennych może dziać się niemal wszystko, co ogarnia nasza wyobraźnia. Sny dotyczą autentycznych przeżyć, ale wizualizują też największe obawy i lęki.

Nic nie wiemy o snach. Specjaliści nie potrafią odpowiedzieć na pytanie, dlaczego sny towarzyszą nam wtedy, kiedy śpimy.

 

Naukowcy badający zjawisko snu twierdzą, że każdy z nas śpiąc ma kilka, a czasami kilkanaście różnych marzeń sennych. Wielu jednak nie zapamiętujemy albo bardzo szybko o nich zapominamy.

W czasach nowożytnych Zygmunt Freud jako pierwszy pochylił się nad marzeniami sennymi. Austriacki psycholog twierdził, że sny to projekcja naszych żądz, które bezustannie kręcą się wokół energii erotycznej i energii śmierci. Zygmunt Freud zauważył, że sny odzwierciedlają najbardziej ukryte pragnienia. Marzenia senne stanowią więc formę przekazu prawdy do świadomości, czyli analiza marzeń sennych jest królewską drogą do nieświadomości.

Koncepcje Freuda dały możliwość powstawania kolejnych interpretacji zjawiska marzeń sennych. Według niektórych badaczy sny mają kreatywny wydźwięk, ważny dla naszego życia. Dostarczają pomysłów i rozwiązań, wskazujących nam na zażegnanie problemów. Marzenia senne byłyby według tej koncepcji łącznikiem naszej świadomości z podświadomością.

Marzenia senne to pewna zmienna w systemie, na którym oparta jest praca ludzkiego mózgu. Zmienna ta porządkuje nasze codzienne, rozbiegane myśli, a nawet usuwa te, które są już nam niepotrzebne.

Marzenia senne w każdej ludzkiej kulturze otoczone były wymiarem sakralnym. Wyznawcy Jahwe przypominali nauki Talmudu, który nakazywał objaśniać sny.  Rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej szukali w snach wskazówek, które prowadziły wodzów, szamanów i wojowników.

Również starożytni Grecy, Fenicjanie i Rzymianie leczyli chorych snem i podobnie, jak wyznawcy innych kultur – szukali w marzeniach sennych wskazówek od nadprzyrodzonych sił wyższych.

To było punktem wyjścia do koncepcji Carla Gustawa Junga, który jako uczeń Freuda, ale również wybitny kulturoznawca i ezoteryk sporą część naukowej pracy poświęcił marzeniom sennym.

 

Przedmiotem badań tego wybitnego naukowca zostały wytwory spontanicznej aktywności psyche. Jung analizował zarówno pacjentów, jak też szukał pewnych zasad aktywności naszego wspólnego postrzegania w wymiarze społecznym, historycznym czy kulturowym. Badał więc marzenia senne, fantazje, wizje, projekcje artystyczne ale też baśnie i mity. Ponadto, Carl Gustav Jung przez wiele lat studiował symbolikę alchemii, gnostycyzmu oraz religii. Carl Gustav Jung zauważył, że w symbolice marzeń sennych pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie interesowali się alchemią, można było znaleźć wiele alchemicznych symboli ( zobacz: Alchemiczna mandala Junga).

Jung poszukiwał w najlepszym, neognostyckim znaczeniu tego słowa. Tak więc również jego koncepcje zjawiska marzeń sennych ulegały zmianie. Tym niemniej, stosował najróżniejsze autorskie rozwiązania terapeutyczne, takie jak metoda amplifikacji do analizy marzeń sennych pacjentów.

Carl Gustaw Jung wierzył, że sny kryją zarówno problem, jak również wskazówki co do sposobu jego rozwiązania. Problemem miała być symbolika marzeń sennych, która jest kompletnie niezrozumiała dla współczesnych ludzi. Straciliśmy łączność z naszym archetypem i język snów stał się kompletnie niezrozumiały.

Jung zwracał też uwagę na to, że marzenia senne są niczym obusieczny miecz. Zarówno poprawiają naszą kondycję psychiczną, jak również zwiększają poziom stresu i wpędzają w depresję. Zarówno te sny pełne przerażających i dziwnych postaci, jak również sny erotyczne mogą być dla organizmu niezdrowym obciążeniem. Silnie podniecające, jak również przerażające marzenia senne mogą prowadzić do bezsenności.
 

 

 

2014-08-12