Łuszczyca - co to takiego?

Łuszczycą nazywamy chorobę skóry, która objawia się wystąpieniem na skórze czerwonych, wypukłych, łuszczących się plam. Najczęściej zmiany można zauważyć na łokciach, kolanach i głowie, jednak zdarza się pojawienie na innych części ciała. Swędząca wysypka skłania do wizyty u lekarza, który bez problemu ją rozpoznaje. Łuszczyca niestety nie ma jednoznacznego  pochodzenia oraz metody wyleczenia. Wiadomo, że zalicza się do niezakaźnych i niezłośliwych, lecz przewlekłych.

Rozpoznawanie i przyczyny

Zmiany łuszczycowe pojawiają się w szybkim tempie poprzez narastanie komórek u osób chorych. Upośledzony układ odpornościowy wysyła sygnały do namnożenia się nowej skóry, podczas gdy stara nie nadąża się złuszczać. Czas ten u chorych trwa około 4 dni, natomiast u zdrowej osoby około 28. Martwe komórki tworzą łuski przez co naskórek staje się gruby oraz swędzący (bolący). Przyczyny pojawiania się łuszczycy nie są znane, jednak coraz częściej pojawiają się doniesienia badaczy o związku choroby ze stanem psychicznym oraz zmianami fizjologicznymi.

Podczas  stresu, napięcia i konfliktów, skóra nasila patologiczne wysiewy. Dodatkowo zmiany mogą powodować również przewlekłe i ostre infekcje bakteryjne i wirusowe, leki (antybiotyki, przeciwmalaryczne), mechaniczne podrażnienia (zrywanie, drapanie łusek, szczotkowanie lub ostre peelingi skóry), intensywne i długie leczenie, mocne i zbyt długie wcieranie maści, stosowanie produktów sterydowych.

Metody leczenia łuszczycy

Terapia i leczenie chorego jest kierunkowane na łagodzenie wysiewów skórnych. Polega ono na usuwaniu martwego naskórka (wykwitów, łusek), specjalnymi maściami, które mają za zadanie złuszczać. Nigdy zaś nie wykorzystuje się mechanicznego zrywania czy drapania. Następnie stosuje się preparaty na łuszczycę, hamujące nadmierne podziały komórek i działające przeciwzapalnie.

Należą do nich produkty z zawartością pochodnych witaminy D3, cygnoliny, kortykosteroidy, dziegcia. Coraz częściej dodatkowo stosuje się metody łagodzenia stresu, wyobcowania, odrzucenia. Lekarze w ciężkich przypadkach stosują terapię psychiatryczną lub leczenie farmakologiczne antybiotykami, retinoidami, metotreksatem i hydroksymocznikiem. Poza tym nadal stosuje się naświetlania światłem UVA i UVB, które są emitowane poprzez sztuczne promienie.

Profilaktyka łuszczycy

Zapobieganie nawrotów łuszczycy należy rozpocząć od nie dopuszczania do wysuszeń naskórka oraz powstrzymywanie się od drapania. Oprócz tego zaleca się unikanie sytuacji stresowych, wywołujących napięcie, unikanie przyjmowania leków, które prowokują wykwity. Dodatkowo pomocniczo wskazane jest odpowiednie odżywianie (lekkostrawna dieta, unikanie tłuszczów zwierzęcych oraz wieprzowiny) w okresie wzmożonej choroby i zaopatrzenie w preparaty na łuszczycę.

Artykuł powstał we współpracy z https://www.febumed.com.pl/

2020-01-13