Osoby obdarzone hipertymezją bez żadnego problemu zapamiętują długie ciągi cyfr, bez problemu przytaczają z pamięci raz przeczytane ciągi słów, takie jak definicje w encyklopediach. Według dostępnych badań zjawisko hipertymezji dotyczy nielicznej grupy osób rozsypanych po całym świecie.

Specjaliści badający ludzki mózg, ciągle zaskakujący naukowców swoimi możliwościami twierdzą, że hipertymezję mogą wywoływać dodatkowe, odmienne połączenia występujące pomiędzy neuronami w mózgu. Nietypowa kombinacja powoduje powstanie superpamięci. Według innych naukowców, to zmiany zachodzące w ciele migdałowym mózgu człowieka są decydujące dla wystąpienia hipertymezji. Prezentowanych obecnie koncepcji pojawienia się hipertymezji jest jednak znacznie więcej.

Zaskakująco precyzyjna pamięć może wydawać się niezwykłym i cudownym darem od losu, jednak dla osób z hipertymezją okazuje się swoistym problemem. Funkcjonując w rzeczywistości społecznej zapamiętują nie tylko drobiazgowe fakty z własnego życia, ale również posiłki, wypowiadane słowa i noszone ubrania osób z ich otoczenia. Czy na pewno okazuje się to pozytywne w relacjach interpersonalnych?

Za niezwykłe umiejętności osób z hipertymezją odpowiedzialna jest m.in. pamięć ejdetyczna (greckie słowo είδος oznacza to wszystko, co jest widziane). Czasami umiejętność ta określana jest też jako pamięć fotograficzna. Postrzeganie ejdetyczne umożliwia dokładne odtwarzanie skomplikowanych ciągów cyfr, obrazów, dźwięków oraz innych obiektów.

Wyobraźnia ejdetyczna występuje u garstki osób i jest podobno jest niezwykle precyzyjnym odzwierciedleniem obserwowanego wcześniej obrazu. Co więcej, podczas mechanizmu poruszania oczyma w myślach powoduje że, lokalizacja oczu także zmienia się w wyobraźni, tak więc osoba z hipertymezją może wręcz szukać szczegółów zapamiętanego, wcześniej widzianego w rzeczywistości obrazu.

Świat nauki od lat fascynuje zjawisko hipertymezji. Osoby ze zdiagnozowanym syndromem superzapamiętywania są szczegółowo badane i obserwowane, w celu znalezienia informacji mogących naukowcom opanować ludzką pamięć i jej możliwości. Okazuje się, że osoby z hipertymezją często są leworęczni i cechują ich zachowania kompulsywne. Charakteryzuje też często ludzi z superpamięcią namiętne kolekcjonowanie określonych przedmiotów i kategoryzowanie ich, precyzyjne układanie według niezwykle skomplikowanych, zrozumiałych dla osób z hipertymezją zasad.

Hipertymezja, chociaż okazuje się pewną niedogodnością, jeśli dotyczy tylko małego ułamku populacji ludzkiej, rodzi też fundamentalne pytanie. Po co natura wyposażyła większość ludzi w sprawnie działający mechanizm zapominania, skoro istnienie osób z hipertymezją udowadnia, że mózg może z łatwością zapamiętać znacznie więcej?

2018-06-01