Leki przeciwdepresyjne znajdują się obecnie na trzecim miejscu pod względem popularności stosowania, a wśród 18 – 40 – latków zajmują już miejsce pierwsze. W ostatnich 15 latach ich spożycie wzrosło aż czterokrotnie. W samych Stanach Zjednoczonych z leków przeciwdepresyjnych korzysta ponad jedna dziesiąta populacji. Czy przyjmowanie ich jest jednak rzeczywiście konieczne?

Naukowcy z University of North Carolina, RTI International and Danube University porównali skutki działania nowoczesnych leków przeciwdepresyjnych, takich jak paroksetyna, citalopram i fluoksetyna z efektywnością terapii poznawczo – behawioralnej (ang. CBT – cognitive behavioral therapy) u osób z umiarkowaną i ciężką depresją. Terapia CBT polega na pomaganiu ludziom poprzez rozmowy zmienić ich negatywne myślenie i zachowanie.

Przegląd obejmował 11 badań, w których wzięło udział 1511 pacjentów. Okazało się, że obie metody wypadają równie dobrze w początkowym leczeniu chorych na umiarkowaną czy ciężką depresję. Zarówno u chorych zażywających leki, jak i uczęszczających na terapię występowała podobna poprawa.

Badacze są jednak ostrożni w wyciąganiu ogólnych wniosków. Podkreślają, że nie oznacza to jednak, iż terapia psychologiczna może zastąpić leczenie farmakologiczne. Z pewnością bardzo ważne są tu preferencje samych chorych, którzy powinni mieć możliwość wyboru sposobu leczenia. W leczeniu umiarkowanej do ciężkiej depresji stosuje się na ogół kombinację leków antydepresyjnych i terapii psychologicznej.

Stosowanie leków przeciwdepresyjnych niesie ze sobą często wiele efektów ubocznych, szczególnie w początkowej fazie ich przyjmowania. Efekty ich działania nie pojawiają się także od razu. Na ogół samopoczucie poprawia się dopiero po dwóch lub kilku tygodniach regularnego przyjmowania tabletek. (ach)

2015-12-18