Sny są potężną tajemnicą ludzkiego umysłu. W marzeniach sennych dzieje się niemal wszystko to, co ogarnia wyobraźnia człowieka. Dlatego pojawiające się podczas snu marzenia o różnym natężeniu dotyczą zarówno autentycznych przeżyć, ale też prezentują tkwiące w nas największe, często tłumione obawy i lęki.

Niewiele wiemy o marzeniach sennych. Naukowcy nie mają jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dlaczego śnimy? Podobno marzenia senne redukują napięcia psychiczne i leczą zbolałą ludzką duszę oraz przeciążony umysł, a nawet pomagają w zwiększaniu potencjału mózgu. Marzeniom sennym towarzyszy szybki ruch oczu, co świadczy o tym, że śnimy obrazami. Dodatkowo, podczas snu przyspiesza nasz oddech oraz rytm pracy serca. Dzięki temu mózg zostaje prawidłowo ukrwiony i dotleniony.

Możliwe, ze sny obrazują nieuświadomione pragnienia człowieka. Czasami są wizualizacją już zrealizowanych, minionych marzeń. Czasami zapomnianych. Powracające wizje pozwalają nam lepiej zrozumieć złożoną rzeczywistość, bo rola snów może dotyczyć przetwarzaniu informacji i towarzyszących im uczuć.  Udzielają wskazówek do rozwiązania określonych konfliktów i problemów, jak też pobudzają ludzką kreatywność.

Specjaliści zgłębiający zjawisko snu twierdzą, że śpiąc many kilka, a czasami kilkanaście różnych marzeń sennych w czasie jednej nocy. Pewne badania dowiodły, że w ciągu życia mamy ponad 150 000 najróżniejszych marzeń sennych.

Śnimy, ale często nie zapamiętujemy marzeń sennych i nie jest to zaburzenie snu. Zapisywanie i utrwalanie marzeń sennych w ludzkiej pamięci następuje poprzez przebudzenie. Czasami jednak marzenie senne nie zostanie zarejestrowane. Dzieje się to prawdopodobnie z kilku wiarygodnych powodów.

Na pewno łatwiej zapamiętujemy senny koszmar, niż łagodny, czy przyjemny sen. Zapamiętujemy też często sny o silnym nasyceniu erotycznym. Prawdopodobnie marzenia senne wymagające dużego ładunku emocji odbijają się na naszej świadomości i pamięci dużo silniej.

Ludzie nie mają umiejętności zapamiętywania wszystkiego, co zobaczą. Lekceważymy więc też nasze sny, bo na ogół nie przywiązujemy do nich odpowiedniej wagi, jak też bagatelizujemy wiele różnych szczegółów otaczającej nas na co dzień rzeczywistości. Szczegółów, których zapamiętanie zaśmiecałoby nasz umysł.

Zapominamy o treści marzeń sennych, bo często jesteśmy zbyt zmęczeni. Dynamiczne życie nie pozwala nam na codzienną, poranną dawkę filozoficznej refleksji o marzeniach sennych. Poza tym, jeśli za krótko śpimy to na pewno nie rejestrujemy towarzyszących nam snów. Niewyspany organizm ma problem z adaptacją do wysiłku kolejnego dnia, więc marzenia senne giną w niebycie.

Wszelkie gwałtowne przebudzenia uniemożliwią nam zapamiętanie snu. Dźwięk budzika, dzwonek telefonu lub jakiekolwiek, nagłe zdarzenie losowe. Nie tylko zostajemy błyskawicznie wyciągnięci ze strefy marzeń sennych, ale dodatkowo nasz umysł zostaje tak szybko zabsorbowany innymi rzeczami, ze nie znajduje czasu na rejestrowanie snów.

Prawdopodobnie potrafimy też wyprzeć z pamięci to, co straszne i nieprzyjemne. Chociaż zapamiętamy koszmar senny, a może nawet przerwie on nasz wypoczynek, to jednak ludzki umysł do pewnego poziomu radzi sobie z tym, co przykre w wyobraźni. Nie chcemy tego pamiętać, więc nie zapamiętamy. Strach przed treścią snu może być wystarczającym powodem do tego, żeby marzenia sennego nie pamiętać.

Jak się okazuje, są ludzie, którzy lepiej zapamiętują swoje sny, niż ogół społeczeństwa. Dowiodło tego badanie opisane w czasopiśmie Frontiers in Psychology (2013) i dowodzące, ze odpowiedzialna za rejestrowanie marzeń sennych jest aktywność określonej części mózgu.

Na ogół miewamy w życiu etapy wzmożonego zapamiętywania snów i ograniczonego zapamiętywania marzeń sennych. Etapy są naprzemienne i zależne od wielu różnych czynników. Istotne jest to, jak funkcjonujemy w ciągu dnia oraz jakie emocje, uczucia i zdarzenia dominują w danym okresie życia.

2015-06-15