Indeks glikemiczny (IG) określa, jak szybko wzrośnie poziom glukozy we krwi po zjedzeniu węglowodanów zawartych w określonych produktach. Punkt odniesienia stanowi wzrost, jaki obserwuje się po spożyciu takiej samej ilości czystej glukozy. IG nie oddaje jednak pełnego potencjału wpływu pokarmów na poziom cukru.

 

Indeks glikemiczny nie pokazuje, ile węglowodanu jest w konkretnym produkcie. Stąd też wysokie IG ma wiele produktów zdrowych, takich jak marchewki czy arbuzy. Wzrost poziomu cukru zależy natomiast nie tylko od rodzaju spożywanych węglowodanów, ale też od ich ilości.

Ładunek glikemiczny (GL) jest znacznie dokładniejszym wskaźnikiem niż IG. Wylicza się go poprzez pomnożenie wartości IG danego produktu przez ilość węglowodanów zawartych w porcji. Uzyskaną liczbę należy podzielić przez 100. Przykładowo dla jabłka o IG 40 i zawartości 15 g węglowodanów, GL wynosi 40x15/100, czyli 6.

Produkty o identycznej wartości IG mogą mieć więc całkiem różne GL. Każdy z nich przyczyni się wprawdzie do podobnego wzrostu poziomu cukru we krwi. Jednak poziom ten będzie się utrzymywał dłużej tylko w przypadku produktu o wyższym GL. Pokarmy z wyższym GL powinny być zatem spożywane w mniejszych proporcjach.

Średnia wartość GL wynosi od 11 do 19. Produkty poniżej i powyżej tej wartości to odpowiednio produkty o niskim i wysokim GL. Niski GL charakteryzuje większość warzyw i owoców. Wysoki GL mają produkty przetworzone – biały ryż, chipsy, słodzone napoje.

Dieta GL umożliwia zrzucanie zbędnych kilogramów. Przede wszystkim jest jednak zdrowa. Przydatność GL wykazano szczególnie w przypadku osób z cukrzycą. Wskaźnik ten daje dokładniejsze prognozy dotyczące poziomu glukozy we krwi niż IG. Stosowanie się do diety GL pomaga diabetykom obniżyć ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak choroby oczu, nerek i uszkodzenia nerwów.
 

 

 

2015-01-14