Ziarna lnu, czyli siemię lniane, mogą być spożywane w całości lub zmielone. Trzeba mieć jednak na uwadze, że łupina nie jest trawiona. Organizm nie ma więc dostępu do zawartych w nasionach cennych substancji odżywczych. Aby je pozyskać, należy siemię zmielić.

Mielonego siemienia nie wolno zaś spożywać na sucho, żeby nie zatkać jelit. Siemię zawiera jednak glikozydy cyjanogenne. W obecności wody uwalniają one cyjanowodór. Proces ten nie jest aktywowany dopóki skorupka ziarna pozostaje nienaruszona. Spożywanie całych ziaren nie jest więc szkodliwe.

Mielonego siemienia jednak również nie należy się obawiać. W niektórych warunkach cyjanogeneza bowiem nie zachodzi. Enzym odpowiedzialny za aktywację tego procesu jest białkiem. Pod wpływem wysokiej temperatury dochodzi do jego denaturacji i utraty właściwości.

Dlatego zalanie zmielonego siemienia gorącą wodą bądź podgrzanie go jest w pełni bezpieczne. Natomiast zalanie wodą zimną przyspiesza wydzielanie cyjanowodoru.

Niemniej wysoka temperatura wody niszczy cenne substancje odżywcze. Jest jednak i na to sposób. Toksyczność zmielonych ziaren zmniejsza się, gdy są spożywane z innymi substancjami. Mielone siemię można zatem jadać z  z sokami, koktajlami, jogurtami, miodem, dżemem, pastami, musli, sałatkami, surówkami.

Zobacz też: Siemię lniane i jego zalety

Niektóre z produktów spożywczych zawierają siarkę, m. in. cebula, czosnek, płatki owsiane, pasty, twarożki, nabiał. W obecności siarki cyjanowodór jest zaś neutralizowany. Ponadto działanie enzymu aktywującego cyjanogenezę jest hamowana w środowisku kwaśnym.

Dlatego połączenie siemienia z sokami i owocami jest równie bezpieczne. Co więcej, ilość wydzielanego cyjanowodoru jest też zazwyczaj zbyt mała, by mógł zagrażać on zdrowiu. Nie są znane też przypadki śmierci z powodu zatrucia siemieniem lnianym. Przy czym, specjaliści zalecają jeść około 1- 3 łyżek siemienia dziennie. (ph)
 

2014-12-13